در زیرزمین تبریز تونل و گذرگاهی وجود دارد که از سه نقطه حاشیه و حومه شهر، راه‌های زیرزمینی طوری احداث شده که از زیر ساختمان ارک گذشته و به سوی آجی‌چای ادامه می‌یابد. رشته اول از باغ‌شمال یا شازداباغی شروع می‌شود که از جنوب‌شرقی به مرکز شهر یا ارک ادامه دارد، راه دوم از محله باغمیشه از زیر عمارت ربع رشیدی از جنوب‌شرقی به سوی ارک آمده، این دو راه زیرزمینی به هم پیوسته و از زیر عمارت ارک به سوی شمال‌غربی یا محله شام‌غازان ادامه یافته، سپس به سوی آجی‌چای در محدوده تبریز ادامه پیدا می‌کند و چند رشته فرعی نیز از ارک در امتداد خیابان فردوسی عبور کرده، از زیر بازار گذشته و به سوی مهران‌رود راه پیدا می‌کند.

در این مسیر، تونل‌ها و گذرگاه‌های زیرزمینی وجود دارد که اکثر فاضلاب حمام‌ها، مساجد و خانه‌ها به این راه‌های زیرزمینی می‌ریزد و چندین صدسال است که این راه‌ها مورد استفاده مردم شهر است؛ بدون آن‌که مردم خود بدانند سرانجام و ابتدا و انتهای این تونل‌ها و گذرگاه‌ها از کجا است؟ قدیمی‌ها گفته‌اند این چاه‌ها که به نام گچک قویی (چاه‌های عبوری) معروف هستند، شاید محل عبور و مرور پنهانی سپاهیان بوده و شواهدی نشان می‌دهد که این مدعا تقریباً درست باشد.

این تونل‌ها به شکل بازارمانند بوده و به قدری بزرگ است که کالسکه به راحتی می‌توانسته از آن عبور کند؛ البته برخی از مسیرهای این تونل قدیمی به خاطر بی‌احتیاطی از بین رفته‌است؛ اما امروزه تعداد زیادی از خانه‌ها و مساجد و حمام‌های محوطه خیابان‌های شریعتی جنوبی و میارمیار، فردوسی و بازار برای خود فاضلابی داشته و امروزه با رفاه کامل از آن چاه‌های عبوری استفاده کامل به عمل می‌آورند!